کم شدن سایز بدون تغییر وزن

سه نکته اساسی را باید در نظر بگیریم:
از نظر فیزیکی بافت چربی، چگالی بسیار پایینی دارد، یعنی مثل بادکنک وزن بسیار کمی دارد ولی حجم زیادی اشغال می کند.
دوم اینکه، عضله چگالی بالایی دارد یعنی نسبت به بافت چربی خیلی متراکم تر و کم حجم تر است؛ ولی از چربی خیلی سنگین تر است.
سوم اینکه از نظر تقدم و تاخر زمانی، اولویت بدن این است که وقتی با کم خوری مواجه می شود، اول بافت چربی اش را که برایش زاید محسوب می شود، بسوزاند و در مرحله میانی و آخری، عضلات را بسوزاند.
 
وقتی فردی رژیم می گیرد و سایز کم می کند ولی وزنش چندانی کم نمی شود، به این معنی است که بدن ابتدا شروع به سوزاندن چربی می کند و این فرد مداوما سایز کم می کند ولی نهایتا باید این را در نظر بیاوریم که بدن این فرد که معدن تمام ناپذیرچربی که نیست! نهایتا چربی های بدن به نقطه ای می رسد و آنقدر کم می شود که بدن برای تامین انرژی اش در قبال کم خوری رژیمی، ناچار می شود از عضلاتش هم استفاده کند و از این نقطه عطف به بعد، وزن هم به سرعت کم می شود.
طبیعتا از نظر فیزیولوژکی بسیار هم خوب است. چون وقتی سایز کم می کنیم معنی اش این است که پوست خودش را آرام آرام جمع می کند تا بتواند بگنجد و شل نشود. طبیعتا اگر فردی خودسرانه با روش های غیرعلمی و مصرف خودسرانه بعضی قرص ها تلاش کند که وزن کم کند، ممکن است در حین رژیم با مشکل شلی پوست رو به رو شود. وقتی سایز کم می کنیم باید این حقیقت را بپذیریم که بدن در مسیر درستی است و به مجرد اینکه چربی بدن به یک نقطه خاص رسید و کم شد، از آن نقطه به بعد بدن به سرعت شروع به کاهش وزن خواهد کرد.


آیا می شود که بتوان تقدم کاهش وزن و یا کاهش سایز را نسبت به هم تغییر بدهیم؟
اگر منظورتان این است که خودمان تعمدا کاری بکنیم که اول وزن کم بشود و بعد سایز کم بشود باید بگویم که بعضا از نظر سلامتی مراجعه کننده اصلا لازم می شود این کار را بکنیم. برای مثال، یک وقتی هست که هدف فرد از رژیم، بهبود روحیه است. خوب طبیعتا این فرد احتیاج دارد تا به سایز مورد نظرش برسد تا نظر اجتماعی به اعتماد به نفسی که می خواهد برسد. در چنین فردی، هدر دادن عضلات به قصد رسیدن به آن سایز دلخواه، هنر نیست بلکه بی هنری است. یک وقت هم هست که مثلا فردی به دلیل چاقی زیاد، دچار درد زانو یا کمر درد است. طبیعتا در این فرد کاهش سایز به تنهایی، دردی را دوا نمی کند و مشکل اصلی این فرد وزن است و حتما باید کاری بکنیم که وزن فرد کم بشود.


چرا نباید هر روز روی ترازو برویم؟
روند کاهش وزن خطی و روزانه نیست!. بعضی وقت ها بدن فرد چربی بسیار زیادی دار، طوریکه در یکی دو هفته اول رژیم، بدن عمدتا چربی می سوزاند که حجم دارد ولی وزن ندارد، ولی اگر با ایمان به کارمان ادامه دهیم و رژیم را رعایت کنیم، نهایتا پس از کاهش چربی بدن، در شیب کاهش وزن قرار می گیریم و از آن نقطه به بعد، سریعا وزن کم می کنیم ولی خوب معلوم است که اگر هر روز دم به ساعت روی ترازو برویم این موضوع دیگر روی ترازو دیده نمی شود که قرار است طی چند هفته آتی قرار است وزن کم شود! و شما با این تصور که دیگر وزن کم نمی کنید نا امید می شوید و رژیم را رها می کنید. در حالیکه اگر با ایمان رژیم خود را ادامه می دادید، راس زمان برنامه ریزی شده (و نه دیرتر) به همان مقدار کاهش وزن (و نه کمتر) دست می یافتید! پس ترازو را فقط به صورت هفتگی استفاده کنید و با روشی که در بالا یاد گرفتید، عمل کنید.
وقتی رژیم می گیریم باید هدف اصلی مان را به خاطر بسپاریم که آیا هدف ما کاهش وزن است یا کاهش سایز یا هر دو. وقتی که دنبال سایز هستیم، حتی اگر وزن چندان هم کم نشود؛ باید بدانیم که اتفاقا برنده هستیم چون وزنی که باقی مانده، ‌عضله فشرده و متراکمی است که برای ما کار مفید فیزیکی انجام می دهد و دلیلی ندارد که عضله را هم هدر دهیم. ولی اگر هدف مان کاهش وزن به دلیل درد زانو و کمر و مشکلات مفصلی است، طبیعتا دستور کار روشن است. وقتی رژیم به طور علمی طراحی شده باشد، خیال فرد راحت است که وزن و سایز به طور معقول و بهنگام کم می شوند. پس وقتی رژیم می گیریم باید ثبات قدم داشته باشیم و به یاد بیاوریم که وزن و سلامتی روحی به هم گره خورده اند.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.